HALIK SA HANGIN
@quillunar
Good morning, mahal! Ang boses ni Sirius, malambing na parang simoy ng hangin sa tag-araw, ang gumising sa akin. Napangiti ako, kahit nakapikit pa. Dahil nagmistulang musika ang kaniyang boses saβking mga tainga.
Minulat ko ng mga mata, sinalubong ako ng mukha ng boyfriend ko. Ang kanyang mga mata, kumikinang na parang bituin na umaakit sa aking puso, nakatitig sa akin. Mahal naman, maaga pa. Bumulong ako, ang aking boses ay inaantok at malambing. Still half-asleep, Sirius gently lifted me into his arms. His gentle touch, the way he cradled me, spoke volumes of his deep affection. My heart swelled with joy even after five years, his unwavering devotion to my happiness never ceased to amaze me. His thoughtful gestures, his consistent efforts they were a testament to the depth of his love and commitment. I felt truly blessed to have him in my life.
It's already 60 am, mahal. Binuhat ako ni Sirius patungo sa isang mesa na puno ng masasarap na pagkain. He helped me sit and served me himself.
βHappy anniversary, mahal,β he said. Napapitlag ako sa kanyang mga salita. It was our anniversary! Halos nakalimutan ko na, abala sa mga pangyayari sa nakaraang ilang linggo.
βHappy anniversary din, mahal,β Agad akong sumagot. Rushing to embrace him tightly.
Sabay kaming kumain, ang aming pag-uusap ay parang isang masayang simponya. Pagkatapos ng agahan, dali-dali kaming naghanda para bisitahin ang beach resort ng kanyang pamilya. Nakasanay na namin ang pumunta sa resort na ito para celebrate ang aming anniversary. Dito ko kasi kami unang nagtagpo, at dito ko rin siya sinagot bilang boyfriend ko. We headed to the resort. Stepping onto this familiar ground, I felt a sense of timeless peace. The waves danced with the same mesmerizing grace, and the sand, shimmering gold in the sun's caress, was a poignant reminder of the day our love story began. We went to our room. It was clear that the resort had been specially prepared just for us.
Diretso kaming nagtungo sa aming silid. Ilang sandali pa, nagpaalam si Sirius na may aasikasuhin. Maya-maya, sinundan ko si Sirius. Nakita ko siyang papalapit sa dalampasigan. Kapansin-pansin ang tila pagkatulala niya habang nakatitig sa karagatan. Lumapit ako sa kanya.
βIt seems like you have a lot on your mind, mahal, I said, my voice laced with concern.
Humarap sa akin si Sirius, at nakita ko ang isang kislap ng kalungkutan sa kanyang mga mata. βAh? What do you mean?β he asked, his voice a little strained.
βThat look on your face, what is it?β I pressed gently, looking into his eyes. Para kang pinagkaitan ng langit.β
Umiwas nang tingin si Sirius sa akin, bakas sa kaniyang mga mata ang lungkot. Tila parang isang malalim na karagatan. Hindi na ako nagtanong pa. Umupo ako sa tabi niya, at sinandal ko ang ulo ko sa kaniyang balikat, ang init ng kaniyang katawan ay nagpapagaan sa aking puso. Ang hangin ay may amoy na asin at buhangin, at ang mga alon ay humahampas sa dalampasigan na tila isang malambing na awit. Habang pinapanood namin ang paglubog ng araw sa langit ay tila sumasalamin ito ng pag-ibig namin. Ang tibok ng aking puso ay sumasabay sa ritmo ng mga alon, at sa sandaling iyon, tila kami lang dalawa ang nasa mundo.
I awoke in an unfamiliar room, completely disoriented and unsure how I ended up there. I searched for Sirius, but he was nowhere to be found. As I rose from the bed, my gaze fell upon a letter resting on the table. Intrigued, I reached for it and began to read.
This is a difficult decision, and I know I'll regret it, but I have to let you go. You brought me so much joy, and you were there for me when I needed you most. You helped me be the best version of myself. Thank you for believing in our love. I'm heartbroken that we can't be together anymore, and I know this will hurt you too. I can't explain why I have to leave, but I hope you understand. You are truly special, and I'll never forget the love we shared. I hope you'll forgive me and know that this is for the best for both of us. I love you! Good bye!
Sirius
Lumabas ako ng kwarto para hanapin si Sirius, umaasa na maabutan ko siya. Iyak na ko nang iyak habang naghahanap, pero wala siya. Nagpatuloy ako sa paghahanap hanggang sa makarating ako sa dalampasigan. Napahinto ako nang makita ko ang isang tao mula sa malayo. Pinagmasdan ko siya nang mabuti at napagtanto kong si Sirius pala iyon. Hindi na ako nag-atubili at agad siyang nilapitan habang umiiyak.
βSi-Sirius!β Tawag ko habang tumatakbo. Agad naman siyang tumugon sa aking boses. Ang kaniyang mukha ay nakangiti ngunit halatang napipilitan.
βHuwag mo βkong iwan!βmaluha luha kong usal.
He sighed, running a hand through his hair. 'I'm sorry, it's... complicated, Verity. There are things I can't explain, but I need to leave.β
Please, mahal! I pleaded, my voice soft but firm. Tell me why?
He looked at me, his eyes filled with a profound sadness that chilled me to t